'No-pike-for-Mike' day.

Vandaag eindelijk weer met Mike kunnen vissen, was alweer veel te lang geleden! Toen ik het weerbericht van zaterdag hoorde op vrijdag, dacht ik even, dit word niks. Regen regen en nog is regen! Het zou in de ochtend een redelijk droog blijven en aan het einde van de middag ook, gelukkig was daar (zoals wel vaker) weer is helemaal niks van waar!!

Bijna de hele dag half bewolkt en 1 stevige bui gehad. Dus dat zat nog gelukkig mee. De vangsten moesten we nog maar afwachten, maar het was wel taai!

We hadden samen bedacht om te gaan doodazen met 1 hengel en daarnaast op bepaalde stekken te verticalen of jerkbaiten! Zo ben je lekker actief bezig, alleen ook nog een extra optie open om een visje te vangen!

Mike was om half 10 hier, even de vrouw naar werk brengen en om 10 uur zaten we in de auto naar de eerste stek. Heel snel gingen de eerste sardines te water. Inmiddels al ontdooit, dus ze waren al aardig zacht! Maar dat maakte niet uit, ze bleven goed aan de haak hangen. Vol verwachting zaten we te wachten. Mike ondertussen ook druk bezig met ze verticaal hengel. De dobbers blijven angstvallig stil liggen. Al staat er wel een flinke stroming die ze mooi langs de brug wanden laten driften.
Na ander half uur besluit ik ook maar de verticaal hengel er bij te pakken. In het daarop volgende half uur krijgen we toch wel wat aanbeten op de shads, maar kunnen niks verzilveren. De dobbers zijn ook nog steeds niet onder gegaan. We hopen niet dat het hier bij blijft!

Ondanks de aanbeten gaan we toch maar na wat thuis gegeten te hebben, naar de volgende stek. Een mooie polder stek. Als we daar aan komen staat het gemaal aan! Meestal wel een goed teken, maar voor me gevoel alleen in de zomer. Nu is het ook niks, nul, nada. Geen actie op de jerkbait en doodaas. In de verte zien we nog een flinke regenbui aan komen en besluiten de jerkbaitspullen maar even op te ruimen en lekker in de auto te gaan zitten, staren en turen naar onze dobbers tot ze onder gaan!

Toen de bui over gewaaid was, maar een plekje verderop gegaan. Op deze stek begon het ongeluk voor Mike. Hij had ze doodaas hengel op de rand van de brug gelegd, en niet veel later lag deze onder de brug, in het water... Even met ze jerk hengel met de Big Bandit de hengel weer op gevist! Met het indraaien van ze lijn liep de modder uit ze reeltje, dus een schoonmaak beurtje zou niet verkeerd zijn! Of gewoon in de bak ermee! Gauw gaan we naar de volgende stek aangezien we hier helemaal weg worden geblazen.

Op de 3e echte stek, komen we weer bij een stromend gemaal aan. Op deze stek heb ik eerder met het gemaal aan een mooie vis gehaakt die toen helaas loste. Ik gun Mike deze vis aangezien ik het gevoel heb dat deze vis er weer ligt. Hij gooit ze doodaas uit, en gaat 3 keer over de bedachte stek heen. Helemaal niks... De Big Bandit gooit mike er ook nog een aantal keer overheen, en tikt deze rustig terug, helemaal niks.

Even later werp ik de Buster Jerk 2 er nog over heen. Niks lijkt te werken, nergens is vis te zien of te vinden. Dan kijk ik nog even in me kunstaas koffertje. Daar ligt hij weer te roepen schreeuwen en gillen 'kies mij, kies mij!'. Het is de welbekende DickTail. Ik heb het idee dat deze plug een beetje hoogmoed begint te krijgen, maar hang hem toch wel aan de speld. Ik werp eerst voor de stek langs, en geen reactie, maar de 2e worp, recht langs het kantje waar hij vorige keer ook lag komt de snoek zonder twijfelen in volle vaart op de DickTail af! De plug word gegrepen alsof het helemaal aan stukken gescheurd gaat worden.

Snel roep ik Mike erbij, en na een mooie dril ligt de vis op de kant! Owja!!! Wat een heerlijk gevoel na een hopeloze ochtend. Niet te geloven dat de DickTail het toch weer doet!
Mike schiet even een paar prachtige foto's, en we meten en wegen de vis nog even.

87 centimeters, en 5 hele kilotjes! De vorige 80'er die ik ving was maar 3,5. Wat een verschil!!

Gauw deze snoek weer terug gezet in haar element! Ze zwemt weer hard weg. We proberen nog ander stukje, maar helaas krijgen we hier ook geen beet op de aasvissen of de jerkbait.
Nog wel een leuk fimpje gemaakt!

Mooi filmpje waar je bij kan zien hoe mooi soepel dit hengeltje wel niet is!

Gauw naar de volgende stek weer. Dit keer gaan we terug naar de begin stek. Mike heeft nog steeds niet echt veel geluk want hij is nog maar net bezig met verticalen als hij al wat gehaakt heeft, wat in ieder geval niet zwemt! Ik heb net me 2e aasvis er aan hangen omdat de 1ste er al gelijk vanaf viel, en besluit Mike maar even te helpen. Maar het lukt Mike al aardig om het omhoog te krijgen. Als het boven wat komt, staan we raar te kijken. Er steken 2 of 3 sprietjes boven het water uit. Lijkt op plastic, maar wat het is? Ziet er niet zwaar uit, tot we er aan trekken en het naar boven halen. Het ziet eruit als zo een moderne tuinbank/stoel van plastic. Wat een ding.

Eenmaal op de kant vissen we gauw verder. Langs de kant onder de brug laat ik de shad rustig naar beneden zakken. Ik klik de molen te vroeg dicht dus ik doe hem weer even open om hem tot aan de bodem te laten zakken. Als ik de molen weer dicht doe merk ik al iets vreemds, waardoor ik toch maar even een tik geef met de hengel, oftewel aansla. Op het juiste moment ook nog is want gelijk voel ik weerstand aan de andere kant van het lijntje, en het zwemt weg! Hangen dus!! Perfect in de voorkant in de bek gehaakt. De vis is vrij snel uitgedrilt en mag gauw op de foto.

64 cm, mooi visje en heeft de fluorcarbon onderlijn niet geraakt, dus lekker mee door vissen! Met dat ik de spullen aan de kant leg en weer alle onthaak spullen opruim hoor ik een schreeuw bij Mike. Snel kom ik kijken en verbaasd kijkt en wijst hij een fuut na en brabbelde de woorden 'die had mijn shadje te pakken'. Hij was zich doodgeschrokken omdat hij een aanbeet voelde en daarna de fuut boven zag komen. Het was dus echt niet zijn dag. Z'n eigen hengel op vissen, tuinstoel/bank vangen, bijna een fuut naar boven getakeld, nee. Niet echt zijn dag... Volgende keer dat ik weer met Mike ga vissen is 6 en 7 maart, met de visma!! Dan gaat hij echt wel ze visje vangen!