Het duurde alleen even tot we bij een datum uitkwamen. Helaas zijn het zulke drukke weekenden dat alleen dit weekend goed uitkwam. Alleen kon Dennis helaas niet op zaterdag mee vissen, maar wel lekker een biertje mee drinken. Zo gezegd zo gedaan! Voor Mike en mij sowieso 2 dagen vissen.
Het zag er qua weer prachtig uit, en we hadden er veel zin in! We hadden besloten om lekker te jerkbaiten en te verticalen, met daarnaast een lekkere sardine onder de dobber! Maar het was taai, heel taai. We probeerde het eerst in het park, maar op een paar vluchtende snoeken na, was het helemaal niks.
Wel nog een paar mooie plaatjes:
Mike besluit gewoon even aan de andere kant van de brug te gaan staan, aan de kant waar het water naar toe stroomt. Inmiddels is me dobber daar ook aan gekomen.
Mike komt dan ook nog is vast te zitten met ze shadje vlak voor de kant. Ik pak nog even de kunstaas redder als ik ineens van de andere kant hoor dat me dobber verdwijnt.
Het gevoel dat het dan door je heen gaat, is niet te beschrijven. Het is al weer even geleden dat ik een dobber onder heb zie gaan, met kans op een dikke vis. Je weet namelijk nooit wat je aasvis heeft gepakt. Is het groot, klein, dik of dun? Meestal heb je met kunstaas vissen gauw door wat het formaat van de vis is, maar met dit niet.
Het hart klopt in me keel, langzaam zoek ik contact met de vis, en zodra die er is sla ik aan! Inmiddels heeft Mike de spullen gehaald voor het onthaken! Met het schepnet in de hand staat hij klaar.
De vis komt moeilijk van de bodem, dit voelt zwaar!! Eenmaal boven aan het water oppervlakte zien we hoe mooi deze getekend is. Wauw! Wat een vis. Ik gok een 80-85 cm. Alleen doet de vis bar weinig, en lijkt wel futloos te zijn. Nog even duikt hij de diepte in, maar komt daarna weer makkelijk naar boven.
Mike schept de vis het net in, en daar gaat het mis. Niet voor de snoek, maar voor mij. Eenmaal in het schepnet word de vis wat wilder. De haken maken op 1 of andere manier een gat in het schepnet die de vis gauw door heeft. Ik probeer nog snel naar de kant te lopen, maar daar liggen ook allemaal stenen. Helaas moet ik de vis door het gat terug zien glijden het water in. Vloekend blijf ik achter met enkel een gat en een sardine in het schepnet.
De sardine zit nog redelijk gehaakt en na wat fatsoeneren gaat de aasvis snel terug het water in, op de plek waar ik beet had. Net als we willen kijken of we de shad van Mike los kunnen krijgen gaat de dobber alweer onder. Weer is dat gevoel daar. Hart kloppend in de keel. Ik heb wat moeite met het contact krijgen met de vis. Hij heeft meer lijn mee genomen dan ik dacht, maar als het contact er eenmaal is, sla ik weer goed aan! Hangen dus! Dit keer geeft de vis een lekker gevecht met een paar mooie sprongen! Wauw! Een anders getekende snoek laat zichzelf zien. Niet dezelfde vis als 2 minuten geleden dus!
Dit keer gaat het scheppen wel goed, en ook het onthaken verloopt soepel. Dan sta ik niet veel later met een prachtig monster van 92 centimeters in me handen! De vis heeft al een aardige vet voorraad!
Dit maakt een hele hoop goed! Natuurlijk baal ik nog van me schepnet, maar dit is wel zo een vis waar je het voor doet! Zeker met zo een dag als deze, waar het allemaal taai verloopt, is dit echt zo een bonus vis! Wauw!
Hierna blijft het hier stil, en besluiten we nog 1 andere stek aan te doen. We hebben nog een uurtje, want dan word het te donker, en komt ook Dennis deze kant op.
Eenmaal bij de volgende stek krijgen we ook geen tikjes. Het is stil en taai. Als Mike in eens zegt dat hij vast zat, maar niet zeker wist of het vast was, blijkt bij de volgende worp toch dat het een vis was! Iet wat verbaasd krijgt hij namelijk door dat het geen wat hij dacht dat vast was, toch zwemt! Een prachtig mooi snoekbaarsje komt boven, en gelijk weten we dat dit voor hem een PR is!
49 centimeters! Prachtig snoekbaarsje!
Niet veel later komt Dennis aangelopen, en vissen we nog een kwartiertje de laatste hoekjes uit, en dan houd het op. Voor ons een super geslaagde dag, en we gaan vrolijk naar huis. Zeker met nog een visdag in het vooruitzicht!
Na een gezellig avondje bier drinken en films kijken, gaan op 3 uur de luiken dicht, en staan we om half 10 alweer in het park... Om de hond uit te laten!
Maar dan staan we om 12 uur dan toch echt langs de water kant. En het is nog taaier dan gister. Nergens leven, nergens aanbeetjes of wat dan ook. Dennis met de jerkbait, wij met de shads. Helemaal niks. Ook het doodaas levert ons niks op.
We zien in een haven nog wel een dikke meter snoek dood liggen. Helaas! Blijft naar om te zien.
Dennis krijgt deze dag op ze jerkbait nog 2 aanbeten/missers, en ik op de shad ook 1 aanbeetje, maar meer niet.
We merken dat er meerdere vissers zijn die niks vangen en daardoor wat chagrijnig zijn, als we op een bepaalde stek een paar heet hoofden tegen komen die hun aas weer is helemaal aan de overkant hebben geparkeerd (karpervisserstijl) waar wij staan, en ze nog woest blijven als ik inmiddels zeker 7-10 meter verwijderd ben van hun aasvis.
Na uren vissen, en met een beetje klote gevoel, geven we dan toch maar op. Ik besef me hoe gelukkig ik mag zijn met de snoek van gister, en Mike met ze snoekbaarsje. Maar gelukkig maakt de gezellige avond ook nog een hoop goed! Zeker voor herhaling vatbaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten