Dagje doodazen

Het moest er weer eens van komen, een dagje met doodaas op snoekbaars vissen! Samen met Robert zou ik afgelopen dinsdag dus gaan doodazen. Ja ik weet het, een beetje laat met een verhaaltje schrijven, maar het is er een beetje bij ingeschoten.

Tevens was het ook het moment om het nieuwe motortje te testen, een 5 pk Yamaha! Nou, het was een hele vooruitgang van een suzuki 3,5 pk uit '83 naar een yamaha 5 pk uit '95! Hij draaide goed, moet misschien nog wat beter afgesteld worden, maar dat is bijzaak! Hij heeft het prima gedaan de hele dag!

Het zou in ieder geval een rustige dag worden qua wind, en lekker zacht qua temperatuur, een graad of 15.

Om 7 uur afgesproken, en om 8 uur lag de boot in het water en voeren we naar onze eerste plek. Stiekem toch wel een beetje met hoge verwachtingen, maar helaas. Na een 1,5 uur gingen we naar de volgende plek, een 50-100 meter verderop. Hier was het ook weer wachten, en wachten... Maar dat hoort er een beetje bij. Het heeft zeker z'n charmes, dat doodaas vissen!

Dan was het dan toch eindelijk raak voor Robert! Zijn dobber gaat onder, en hij wacht 10 seconde en slaat aan! Hangen, de snoekbaars word naar de boot gedrild en kijken waar hij gehaakt zit, een eind weg al in ieder geval! Deze snoekbaars had honger! Na hem onthaakt te hebben, even snel een foto en meten, waarbij hij bij 50 cm stopt!

Nou begon het wel ergens op te lijken, hopelijk konden we er nog een paar vangen. Maar helaas, het bleef lang stil en we besloten maar het diepe water op te zoeken om daar voor anker te gaan.

En dus zitten we rond een uur of 12 / 1 op een dieper stuk. Af en toe verplaatsen we een stukje. Dan ineens voel ik iets vreemds. Het was geen harde aanbeet ofzoiets. Ook vis ik niet met een dobber, dus moet ik naar me lijn kijken. Maar die deed ook niks. Meestal loopt deze wel snel af. Maar het was weer even stil, als ik me lijn dan toch weer een stukje ga inhalen, en verdomd, er zit nog steeds wat bij! Weer voel ik dus iets, maar weer doet me lijn niks! Rustig aan ga ik goed contact zoeken met de vis, en als ik dan op dat punt kom, sla ik aan!

Eerst wil het niet makkelijk omhoog komen, maar dan ineens een paar grote doffe klappen op me hengel! Dit voelt groot! De vis schud heftig heen en weer! Maar net als de dril een beetje begonnen is, houd hij weer op! Gelost, helaas! Ik had zo een gevoel dat dit wel me PR van 73 zou verslaan! Maar we zullen het nooit weten!

We vissen nog wat andere plekken af, maar besluiten dan toch rond half 4 maar richting huis te gaan. Nog even een stukje trollen, maar ook dit is niks. Helaas.Volgende keer beter!