Winterstek

Bij mijn werk zit heel mooi vis water. Waarom ik daar niet vaker vis? Geen idee. Tijdens de werkdagen vind ik het niks om even een paar minuten te gaan vissen. Maar sinds vorig jaar ben ik er wel steeds vaker in mijn vrije tijd te vinden. Het heeft potentie voor grote baars, grote snoeken en zeker ook her en der een mooie snoekbaars!

Mijn PR baars komt ook van deze stek.

Het hele jaar door zwemt er vis. De ene keer wat meer dan de andere keer uiteraard. Maar momenteel ligt het er voor de loodsdeuren vol met witvis!

Zo vol, dat het tot boven aan het oppervlakte vol ligt. Je zit de vis gewoon liggen. Aalscholvers duiken eens in de zoveel tijd en komen regelmatig boven met vis. Ook de futen zijn volop aanwezig. Alles duidt er op dat de roofvis er ook MOET zijn. Maar hoe krijg je die roofvis overgehaald om jou aas (doodaas of kunstaas) te pakken tussen al die andere vissen!

Misschien wat lastig te zien, maar dat zijn dus al die aasvissen. Het water is 15 meter breed en 4 meter diep. Over een stuk van 4/5 meter ligt het dus zo vol, tegen de warme loodsdeur aan. Ze liggen er al een tijdje, maar dan nog is tijd vinden om te vissen...

Dit weekend had ik dan eindelijk tijd om 2 uurtjes op zaterdag te vissen en uiteindelijk ook op zondag nog even!

Dus het doodaas ging mee, een hengel voor het zwaardere aas en mijn verticaal hengeltje.
Dit met het idee om het doodaas gewoon uit te gooien en daarnaast een beetje te klote met ander kunstaas.

Zaterdag:

Er staat veel wind en het regent af en toe pittig door. Maar ik ben er toch, dus gaan we er voor ook. De doodaas hengel gaat uit, midden tussen al die aasvissen. Daarnaast pak ik snel een hengel met een shadje. De eerste worp is het blijkbaar direct raak. Ik laat de shad zakken naast de kant. Ik draai de hengel strak en voel een hoop gewicht. Dus ik draai rustig omhoog met het idee dat er vuil aan zit. Maar dan ineens gaat het zwemmen. Helaas lost de vis direct. Het voelde als een leuke baars.

Daarna werp ik gewoon in. Je voelt de shad tussen al de aasvis zakken. Ook met binnendraaien voel je overal de aasvis en uiteraard ook wel eens een baars tikje op de shad. Maar de tikjes zijn zo zacht dat het geen hele grote kunnen zijn. Ook is de wind zo koud dat ik bijna geen gevoel meer heb in mijn handen (helaas heb ik dat al snel), Ik besluit nog even met wat groter aas te vissen maar ik ontkom er niet aan om mijn handen een beetje op te warmen en enkel naar de dobber te kijken. Ik verplaats de aasvis meerdere keren en de wind helpt daar ook bij mee, maar gaat geen moment onder.

Op het allerlaatst probeer ik het toch nog even met de shad. Gelukkig krijg ik een aanbeet en mag ik een mooie baars van 30cm begroeten! Gelukkig niet voor niks naar de waterkant gegaan!

Ik probeer her en der nog wat uit maar het blijft hier helaas bij. Koude handen en 1 vis rijker ga ik weer huiswaarts.

Zondag:

Aan het einde van de dag, om half 4, kom ik weer aan op de stek. Het waait nog harder dan gister. De doodaas hengel ligt er snel in, want ik heb maar anderhalf uur de tijd. De dobber word alle kanten op gewaait. Aangezien het een simpele dobber montage is, moet ik mijn molen open laten staan. Maar de wind waait en draait zoveel langs het gebouw dat de wind vaak mijn lijn te pakken krijgt en er een zooitje van maakt. Ik word dus 'gedwongen' de aasvis in een luwe hoek te leggen zodat mijn lijn niet in de knoop raakt. Helaas wordt de aasvis weer anderhalve uur niet aangeraakt.

Ondertussen weer druk bezig met de lichte spinhengel. Ik werp wat met kleine plugjes. Met ratel, zonder ratel, iets groter, nog kleiner. Niks werkt. In denk net te druk aas. Terug naar het shadje. Dit werkt gelukkig wat beter. Ik vang een handje vol baarzen tot een cm of 10-15. Sommige vallen er al vroegtijdig van af.
Maar dan tijdens het afzinken en omhoog tikken voel ik weerstand. Ik sla nog een keer aan en dit keer heb ik wel een betere vis gehaakt. Het duurt even voor deze zich laat zien, maar dan komt er een mooie baars aan het oppervlakte. Zo een formaat die je niet uit het water tilt zonder net. En mijn net ligt aan de andere kant van de weg. Snel gooi ik de molen open, leg de hengel neer, ren naar het schepnet om de te pakken en ren snel weer terug. Molen dicht en draaien maar weer. Gelukkig hangt de vis er nog aan en kan ik deze niet veel later scheppen!

Met 35 cm een erg mooie vis! Erg blij mee en uiteraard de vis snel weer terug gezet!

Dan blijft het verder stil. Dan komt dat moment dat je moet stoppen. Je weet dat de vis er zit, je voelt ze ook en je krijgt steeds meer door hoe je ze moet vangen. Maar helaas houd het een keer op. Ik laat de shad nog 1 keer in een hoekje zakken en plots klapt er nog een mooie baars op van 30 cm! Ook deze iets gehavende vis mag nog even poseren en dan snel weer weg zwemmen!

Hierna pak ik de spullen in en ga ik naar huis. Me handen voelen bevroren en heb moeite om de onderlijn speld open te krijgen om het kunstaas van de onderlijn af te halen. Kom maar weer snel door met het voorjaar, die kou is niks voor mij!