Om half 2 lopen mijn vrouw en ik naar de schuur toe om de visspullen te pakken. Even er nog uit, we hebben even tijd en kunnen zo lekker uitwaaien, want waaien doet het wel vandaag!
Ik begin op de stek van vorige keer waar ik de 2 lossers en dat kleine snoekje wist te vangen. Helaas op 1 volgertje na was het niks. Gauw rijden we richting een oude bekende stek. Vaak weet ik daar wel wat te vangen en soms heb je dat even nodig om weer vol te houden, even zo een stek waar de kans wat groter is op vis.
Ik stap uit de auto, mijn vrouw blijft warm binnen zitten. Ik loop naar de waterkant en meteen valt mij op dat het water extreem troebel is, hooguit 10/20 cm zicht. Het gemaal staat aan en dat kan zeer positief zijn. Ik werp wat hoekjes af, ook onderaan het gemaal maar het blijft stil. Ik ga naast het gemaal staan en werp de kanten en het midden af, wederom niks. Dan bij de kant, direct naast de stroming van het gemaal, laat ik mij pigshad een keer extra afzakken en rustig hangen. Ik haal de pigshad weer omhoog en laat hem wederom even hangen. Dan ineens vanuit dat troebele water een grote kop die de pigshad compleet laat verdwijnen! Ik schrik maar kan me rust bewaren om pas aan te slaan op het moment dat de snoek haar bek dicht doet! Hangen! Ze gaat er een paar keer vandoor maar blijft vrij rustig. Op zulk ondiep water hebben deze vissen vaak niet de drang om hard weg te zwemmen. Ik zwaai naar mijn vrouw in de auto. Die springt de auto uit en rent snel naar me toe. Ik zie dat de vis nog maar met 1 haakpuntje vast zit. Ze pakt het schepnet van me over en schept de vis het net in.
Ik til de vis uit het water, wat een gewicht, wat een bakbeest! De vis zat enkel nog in het hoekje gehaakt, maar ligt gelukkig nu toch echt op de kant. Even de pigshad verwijderen en dan kan de foto reportage beginnen.
105 cm! Mijn nieuwe Nederlandse PR!! Super trots en blij! Ik probeer hierna nog wel wat plekjes af te werpen en een andere stek te bevissen maar dit is het gewoon. Stoppen op je hoogte punt zeggen ze niet voor niks! Zo blij als een kind ga ik weer naar huis, hond uitlaten, en nagenieten van de foto's en van dit verhaal.
Bij deze wens ik dan ook iedereen een gelukkige nieuwjaar en een visrijk 2018! Op naar heel veel meer mooie vissen en verhalen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten